[(αυτός που βρίσκεται πάνω στο άλογο, τον ίππο), αιτιατική ενικού του θηλυκού του επιθέτου ο, η έφιππος, το έφιππον (η έφιππος, της εφίππου, την έφιππον, αι έφιπποι, των εφίππων, τας εφίππους)]