Οι φρουκτάνες είναι ολιγο- ή πολυσακχαρίτες, που περιέχουν βραχείες αλυσίδες μονάδων φρουκτόζης με ένα τελικό μόριο γλυκόζης.
Οι φρουκτάνες με ένα μήκος 2-9 μονάδων αναφέρονται ως ολιγοφρουκτόζη, ενώ όσες είναι >10 μονάδων αναφέρονται ως ινουλίνες. Το ανθρώπινο σώμα έχει περιορισμένη δυνατότητα να διασπά αυτούς τους ολιγο- ή πολυσακχαρίτες στο λεπτό έντερο και απορροφά μόνο το 5—15% των φρουκτανών. Οι συνηθέστερες δομικές μορφές φρουκτάνης είναι η ινουλίνη, λεβανάρη και γεραμινάνη.
Ο μηχανισμός δυσαπορρόφησης και δυσανεξίας των φροκτανών σχετίζεται με την έλλειψη ενζύμων πλήρους υδρόλυσης των γλυκοσιδικών δεσμών στον πολύπκοκο πολυσακχαρίτη, με επακό0λουθο οι δυσαπορρόφητες φρουκτάνες να καταλήγουν στο παχύ έντερο , όπου και υφίστανται ζύμωση.
Επειδή το μικρό μόριο των φρουκτανών τραβάει περισσότερο νερό μέσα στο έντερο, αυτό έχει ως επακόλουθο τη δημιουργία φουσκώματος και διάρροιας.
Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση:
Roberfroid MB. Introducing inulin-type fructans. Br J Nutr. 2005;93 (Suppl 1):S13–25. [PubMed]
Marcason W. What is the FODMAP diet? J Acad Nutr Diet. 2012;112:1696. [PubMed]
Muir JG, Shepherd SJ, Rosella O, Rose R, Barrett JS, Gibson PR. Fructan and free fructose content of common Australian vegetables and fruit. J Agric Food Chem. 2007;55:6619–27. [PubMed]