hepcidin

H χεπσιδίνη είναι η ορμόνη που ευθύνεται για τη ρύθμιση των συστηματικών συγκεντρώσεων του σιδήρου. Η επαγωγή της ρυθμιστικής ορμόνης του σιδήρου χεπσιδίνης  έχει εμπλακεί στην παθογένεση της αναιμίας από φλεγμονή.

Η μειωμένη ομοιόσταση του σιδήρου και οι κατασταλτικές επιδράσεις των προφλεγμονωδών κυτοκινών στην ερυθροποίηση, μαζί με μεταβολές της μεμβράνης των ερυθροκυττάρων που επηρεάζουν την επιβίωσή τους, προκαλούν αναιμία φλεγμονής. 

Πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες έχουν συνδέσει τη φλεγμονώδη αναιμία με κρίσιμη ασθένεια, παχυσαρκία, γήρανση, νεφρική ανεπάρκεια, καρκίνο, χρόνια λοίμωξη και αυτοάνοση νόσο. 

Η προφλεγμονώδης κυτοκίνη, η ιντερλευκίνη-6, η ρυθμιστική ορμόνη σιδήρου, η χεπσιδίνη (hepcidin) και ο εξαγωγέας σιδήρου, η φερροπορτίνη, αλληλεπιδρούν για να προκαλέσουν δέσμευση σιδήρου στο περιβάλλον της φλεγμονής. 

Αν και η σοβαρή αναιμία σχετίζεται με ανεπιθύμητες ενέργειες σε κρίσιμη ασθένεια, πειραματικά μοντέλα υποδηλώνουν ότι η απομόνωση σιδήρου είναι μέρος μιας φυσικής άμυνας έναντι των παθογόνων.

Τα υψηλότερα επίπεδα IL-6 και τα χαμηλότερα επίπεδα 25 υδροξυβιταμίνης D3  μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλότερα επίπεδα επσιδίνης και στη συνέχεια σε υποσιδηραιμία  και αναιμία σε παιδιά με οξεία λοίμωξη.