statins

Οι στατίνες είναι ένας τύπος φαρμάκου που λαμβάνεται από εκατομμύρια  ασθενείς παγκοσμίως για τη μείωση της χοληστερόλης. 

Αυτή η κατηγορία φαρμάκων δρα αποκλείοντας το ένζυμο HMG-CoA (3-υδροξυ-3-μεθυγλουταρυλ CoA) αναγωγάση, το οποίο ο οργανισμός χρειάζεται την παραγωγή της χοληστερόλης στο ήπαρ. 

Οι στατίνες βοηθούν στη θεραπεία και την πρόληψη των καρδιακών παθήσεων μειώνοντας τη χοληστερόλη στο αίμα. 

Αναστέλλοντας μια βασική βαθμίδα της βιοσύνθεσης της στερόλης, οι στατίνες  είναι ισχυρές φαρμακευτικές ουσίες που μειώνουν τη  χοληστερόλη και έχουν συμβάλει σημαντικά στην πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων. 

Η ανίχνευσή τους σε μύκητες  χρονολογείται πριν από περίπου 47 χρόνια: υπήρχαν, αρχικά, πολύ αντίθετες απόψεις σχετικά με το θεραπευτικό τους δυναμικό. 

Έκτοτε, η εντατική φαρμακευτική ανάπτυξη οδήγησε στην τελική διαθεσιμότητα στην κλινική επτά μορίων στατίνης, που χαρακτηρίζεται από διαφορές στη βιοδιαθεσιμότητα, λιπο / υδροφιλικότητα, μεταβολισμό μέσω κυτοχρώματος P-450 και μηχανισμούς κυτταρικής μεταφοράς. 

Αυτές οι διαφορές αντικατοπτρίζονται στη σχετική τους ισχύ (μείωση LDL-χοληστερόλης ανά mg δόση) και πιθανώς σε παρεγχυματικές ή μυϊκές τοξικότητες. 

Ο αντίκτυπος του ανταγωνισμού των στατινών σε ένα κρίσιμο βήμα του ενδιάμεσου μεταβολισμού οδηγεί, στην πραγματικότητα, τόσο στη μείωση της βιοσύνθεσης της χοληστερόλης, όσο και σε επιπρόσθετα φαρμακοδυναμικά (λεγόμενα "πλειοτροπικά") αποτελέσματα. 

Παρά την εξαιρετική κλινική τους  επιτυχία, η εμφάνιση ορισμένων παρενεργειών, όπως αυξημένη συχνότητα εμφάνισης διαβήτη και καταρράκτη, καθώς και συχνές μυϊκές παρενέργειες, έχει οδηγήσει σε αυξανόμενη ανησυχία των ιατρών. Ωστόσο, λόγω του σημερινού σχετικά χαμηλού κόστους αυτών των φαρμάκων, η επίδρασή τους στην καθημερινή θεραπεία αγγειακών ασθενών είναι απίθανο να αλλάξει.

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία κατά της αθηροματοσκλήρυνσης  είναι η θεραπεία με στατίνες, η οποία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και στεφανιαίας νόσου σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. 

Τα πλεονεκτήματα της θεραπείας γίνονται εμφανή μετά από τουλάχιστον ένα χρόνο θεραπείας. Η πρωτογενής πρόληψη είναι ο πιο σημαντικός τρόπος πρόληψης των καρδιαγγειακών παθήσεων σε ηλικιωμένα άτομα, προωθώντας έναν υγιή τρόπο ζωής και μειώνοντας τους παράγοντες κινδύνου. 

Η δευτερογενής πρόληψη μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο ή έμφραγμα του μυοκαρδίου περιλαμβάνει υποχρεωτική στατίνη, για τη μείωση του κινδύνου επαναλαμβανόμενου καρδιαγγειακού συμβάντος. 

Οι στατίνες ανακόπτουν την καρκινογένεση, καταστέλλοντας την αγγειογένεση και τους μηχανισμούς εισβολής των καρκινικών κυττάρων

Οι πιθανές παρενέργειες της θεραπείας με στατίνη είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, η μυοπάθεια και η ραβδομυόλυση, ηπατοτοξικότητα. Οι παρενέργειες της θεραπείας είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν σε ηλικιωμένους ασθενείς, λόγω των πολλαπλών σχετικών παραγόντων συννοσηρότητάς τους και άλλων φαρμάκων που ταυτόχρονα παίρνουν και μπορεί να αλληλεπιδράσουν με τις στατίνες. 

Σε ηλικιωμένους, τα οφέλη και τα μειονεκτήματα της θεραπείας με στατίνες πρέπει να είναι ισορροπημένα, ειδικά σε εκείνους που λαμβάνουν υψηλές δόσεις στατίνης.

Οι   στατίνες που διατίθενται με ιατρική συνταγή περιλαμβάνουν: ασβέστιο ατορβαστατίνης ( Lipitor ™ ), λοβαστατίνη ( Mevacor ™ ), νάτριο πραβαστατίνης ( Pravachol ™), ροσουβαστατίνη (Platorel) και σιμβαστατίνη ( Zocor ™).