Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω  

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Άτη

         
Ate

         

Ερμηνεία:

H Άτη στην αρχαία Ελληνική μυθολογία ήταν η θεά της βλάβης και της φθοράς των ανθρώπων, την οποία ο Διάς εκρήμνισε από τον ουρανό στη γη, ορκιζόμενος ότι δεν θα την ξαναφήσει να ανέβη στον ουρανό. Η Άτη ήταν επακόλουθο της ύβρεως (αλαζονεία, υπέρβαση του μέτρου), καθώς μετά την ύβρη η Άτη θόλωνε το νου του ενόχου και τον οδηγούσε στην επανάληψη της ύβρεως με νέα ή τα ίδια λάθη, οπόταν ερχόταν η Νέμεσις (η οργή των θεών), που δημιουργούσε την Τίση (τιμωρία του υβριστή).



Ετυμολογία:



Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση:



Συνώνυμα:







© Δρ. Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών


Άλλες λέξεις στην κατηγορία Ψυχολογία: