steatorroea

Ο ορισμός της στεατόρροιας είναι η αύξηση της απέκκρισης λίπους στα κόπρανα. Η στεατόρροια είναι ένα από τα κλινικά χαρακτηριστικά της δυσαπορρόφησης λίπους και σημειώνεται σε πολλές καταστάσεις όπως η εξωκρινής παγκρεατική ανεπάρκεια, η κοιλιοκάκη και η τροπική ιδιοπαθής στεατόρροια (tropical sprue). 

Η αύξηση της περιεκτικότητας σε λιπαρά των κοπράνων  έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή ωχρών, μεγάλου όγκου, δύσοσμων, χαλαρών κοπράνων. Ο έλεγχος για στεατόρροια μπορεί να πραγματοποιηθεί με εξέταση δειγμάτων κοπράνων για την παρουσία λίπους με χρώση Sudan III. Ωστόσο, απαιτείται ποσοτική εκτίμηση του λίπους στα κόπρανα για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση.

Μεταξύ των μακροθρεπτικών συστατικών, η πέψη και η απορρόφηση του λίπους περιλαμβάνουν έναν πολύπλοκο μηχανισμό. Η απορρόφηση του λίπους απαιτεί χολικά οξέα, πεπτικά ένζυμα και βλεννογόνο του λεπτού εντέρου που λειτουργεί κανονικά. 

Τα διαιτητικά λιπίδια, ως επί το πλείστον ως τριακυλογλυκερόλες, αρχικά γαλακτωματοποιούνται από χολικά οξέα και στη συνέχεια υδρολύονται από τις παγκρεατικές λιπάσες και κολιπάσες σε ελεύθερα λιπαρά οξέα και μονογλυκερίδια. 

Στο εγγύς λεπτό έντερο, αυτά τα υδρολυμένα λιπίδια σχηματίζουν μικκύλια με τη δράση των χολικών οξέων. Τα μικκύλια στη συνέχεια απορροφώνται κατά μήκος των εντερικών λαχνών και μεταφέρονται ως χυλομικρά μέσω των εντερικών λεμφαγγείων. Επομένως, τυχόν ελαττώματα στη διαθεσιμότητα ή τη λειτουργία των χολικών οξέων, των παγκρεατικών πεπτικών ενζύμων ή των απορροφητικών λαχνών θα οδηγήσουν σε στεατόρροια.