gut microbiota

Η ανθρώπινη γαστρεντερική κοιλότητα φιλοξενεί έναν πολύπλοκο και δυναμικό πληθυσμό μικροοργανισμών, τη μικροχλωρίδα του εντέρου, που ασκεί σημαντική επίδραση στον ξενιστή κατά τη διάρκεια της ομοιόστασης και της νόσου. 

Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στη δημιουργία της μικροχλωρίδας του ανθρώπινου εντέρου κατά τη βρεφική ηλικία. Η διατροφή θεωρείται ως ένας από τους κύριους μοχλούς στη διαμόρφωση της μικροχλωρίδας του εντέρου σε όλη τη διάρκεια της ζωής. 

Τα εντερικά βακτήρια διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της ανοσολογικής και μεταβολικής ομοιόστασης και στην προστασία από παθογόνα. Η αλλοιωμένη βακτηριακή σύνθεση του εντέρου (δυσβίωση) έχει συσχετιστεί με την παθογένεση πολλών φλεγμονωδών ασθενειών και λοιμώξεων. 

Η ερμηνεία αυτών των μελετών βασίζεται στην καλύτερη κατανόηση των παραλλαγών μεταξύ των ατόμων, την ετερογένεια των βακτηριακών κοινοτήτων κατά μήκος της γαστρεντερικής κοιλότητας, τον λειτουργικό πλεονασμό και την ανάγκη διάκρισης της αιτίας από το αποτέλεσμα σε καταστάσεις δυσβίωσης. 

Η μικροχλωρίδα του εντέρου ή εντερικά μικροβιοτά ή εντερικό μικροβίωμα συνίσταται από πολύ μεγάλο αριθμό μικροοργανισμών που κατοικούν στη γαστρεντερική οδό. 

Αναγνωρίζεται ευρέως ότι το έντερο και ο εγκέφαλος βρίσκονται σε συνεχή αμφίδρομη επικοινωνία, της οποίας η μικροχλωρίδα του εντέρου και η μεταβολική παραγωγή του είναι ένα κύριο συστατικό, και σχηματίζουν τον λεγόμενο άξονα μικροβιώματος εντέρου-εγκεφάλου. 

Η δυσβίωση προκαλεί  απορύθμιση αυτών των οδών με επακόλουθο την πρόκληση αλλαγών της διαπερατότητας του αιματοεγκεφαλικού φραγμού, που οδηγεί στη δημιουργία παθολογικών δυσλειτουργιών από το νευρικό, και το γαστρεντερικό σύστημα.

Με τη σειρά του, ο εγκέφαλος μπορεί να επηρεάσει τη δομή και τη λειτουργία της μικροχλωρίδας του εντέρου μέσω του αυτόνομου νευρικού συστήματος, ρυθμίζοντας την κινητικότητα του εντέρου, τη διέλευση των τροφών διά του εντέρου,  τις έκκρίσεις του εντέρου και τη διαπερατότητα του εντέρου.