norovirus

Οι νοροϊοί είναι η συνηθέστερη αιτία οξείας γαστρεντερίτιδας παγκοσμίως [1]. Η λοίμωξη από νοροϊούς αποτελεί μια από τις συνηθέστερες αιτίες νόσησης  από μολυσμένες τροφές.

Οι νοροϊοί είναι η συνηθέστερη αιτία έξαρσης των κρουσμάτων γαστρεντερίτιδας, που συνήθως εκδηλώνονται σε νοσοκομεία, γηροκομεία, κρουαζιερόπλοια, καθώς και σε χώρους εστίασης.

Οι νοροϊοί είναι μια ποικιλία ομάδας ιών RNA. Ένας ιδιαίτερος γονότυπος, γνωστός ως GII.4, που προκαλεί κεραυνοβόλες εξάρσεις γαστρεντερίτιδας [2].

Η παρουσία μόνον 18 νοροϊών σ’ ε μια παλάμη χεριού αρκούν  για να μεταδώσουν τον ιό και να προκληθεί γαστρεντερική μόλυνση. Ο αριθμός των νοροϊών που μπορεί να συγκεντρωθεί  σ’ ένα κεφάλι καρφίτσας αρκεί για να μολύνει 1000 άτομα.

Έχει αποδειχτεί ότι το 70% των κρουσμάτων μόλυνσης από νοροϊό ξεκινάει από μολυσμένους εργαζομένους σε επιχειρήσεις διατροφής και εστίασης, όταν οι παρασκευαστές οι οι σερβιτόροι των τροφίμων είναι ασθενείς από νοροϊό. !5 των κρουσμάτων μόλυνσης από νοροϊό παρατηρείται στα κρουαζιερόπλοια [3].

Κλινική εικόνα της μόλυνσης από νοροϊό

Τα συμπτώματα της μόλυνσης από νοροϊό γενικά αρχίζουν μέσα σε μία-δύο μέρες από την έκθεση του πάσχοντος στον ιό.

Μια οξεία γαστρεντερίτιδα από νοροϊό συνήθως ξεκινάει με σοβαρή ναυτία, έντονους και ρουκετοειδείς εμέτους και ένα έντονο αίσθημα κακουχίας και του κακώς έχειν.

Η κατάσταση αυτή μπορεί να συνοδεύεται από κρίσεις διάρροιας και  κράμπες στην κοιλιά. Σε μερικές περιπτώσεις οι προσβληθέντες εκδηλώνουν πυρετό, πονοκέφαλο, απώλεια βάρους και σωματική κόπωση [4].

Παρά το γεγονός ότι τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να είναι έντονα, συνήθως δεν διαρκούν πολύ και οι ασθενείς συνέρχονται μέσα σε δύο ημέρες.

Μόνον οι ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, ιδίως σε παιδιά και ηλικιωμένα άτομα με μειωμένη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού τους συστήματος απαιτείται να νοσηλευτούν σε νοσοκομείο.

Αν και τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν σύντομα, τα μολυσμένα άτομα μπορούν να διασκορπίζουν τον ιό στο περιβάλλον  ακόμη και για τρεις ημέρες μετά την ανάνηψή τους από τη νόσο. Γιαυτό είναι δύσκολο να τεθεί υπό έλεγχο η επιδημία.

Θεραπεία και πρόληψη της μόλυνσης από νοροϊό

Δεν υπάρχει κάποια ειδική θεραπεία της λοίμωξης από νοροϊό. Οι περισσότερες περιπτώσεις αυτοϊώνται μες σε διάστημα ολίγων ημερών και ως γνωστόν οι ιώσεις δεν θεραπεύονται με χορήγηση αντιβιοτικών.

Συνιστάται η επαρκής ενυδάτωση με υγρά πλούσια σε ηλεκτρολύτες, η λήψη ψευδαργύρου και προβιοτικών. Η πρόληψη της νόσου επιτυγχάνεται με το προσεκτικό πλύσιμο των χεριών και τη βρώση τροφών που είναι ασφαλώς μαγειρευμένες, αποφεύγοντας τα ωμά θαλασσινά, (στρείδια, μύδια, χτένια, κλπ).

Αν κάποιος έχει μολυνθεί με νοροϊό δεν πρέπει να παρασκευάζει τροφές για άλλους, τουλάχιστον επί δύο μέρες μετά την αποδρομή των συμπτωμάτων του.

Απαιτείται η αποστείρωση των πλυντηρίων ρούχων, ο καθαρισμός και αποστείρωση των επιφανειών των τουαλετών, των λουτρών, των σκευών κουζίνας με διάλυμα χλωρίνης [5, 6].