aldosterone

Επινεφριδική ορμόνη που προκαλεί την κατακράτηση νατρίου από τους νεφρούς κατά την αποβολή των ούρων. Η αλδοστερόνη, μια ζωτική ορμόνη του ανθρώπινου σώματος, έχει διάφορους παθοφυσιολογικούς ρόλους. Η περίσσεια αλδοστερόνης, γνωστή και ως πρωτοπαθής αλδοστερονισμός, είναι η πιο κοινή δευτερεύουσα αιτία υπέρτασης. Ο πρωτοπαθής αλδοστερονισμός σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και νεφρικής δυσλειτουργίας σε σύγκριση με την ιδιοπαθή υπέρταση. Η περίσσεια αλδοστερόνης μπορεί να οδηγήσει σε επιβλαβείς μεταβολικές και άλλες παθοφυσιολογικές αλλοιώσεις, καθώς και να προκαλέσει φλεγμονώδεις, οξειδωτικές και ινωτικές επιδράσεις στην καρδιά, τα νεφρά και τα αιμοφόρα αγγεία. Αυτές οι αλλοιώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε στεφανιαία νόσο, συμπεριλαμβανομένης της ισχαιμίας και του εμφράγματος του μυοκαρδίου, της υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας, της καρδιακής ανεπάρκειας, της αρτηριακής μαρμαρυγής, της πάχυνσης του έσω χιτώνα, της εγκεφαλοαγγειακής νόσου και της χρόνιας νεφρικής νόσου. Έτσι, η αλδοστερόνη επηρεάζει αρκετούς ιστούς, ιδιαίτερα στο καρδιαγγειακό σύστημα, και οι μεταβολικές και παθοφυσιολογικές αλλοιώσεις σχετίζονται με σοβαρές ασθένειες. Επομένως, η κατανόηση των επιδράσεων της αλδοστερόνης στον οργανισμό είναι σημαντική για τη διατήρηση της υγείας σε υπερτασικούς ασθενείς.

Υπάρχουν αρκετές καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από ακατάλληλα υψηλά επίπεδα αλδοστερόνης, κυρίως ο πρωτοπαθής αλδοστερονισμός και οι σοβαρές ή ανθεκτικές στα φάρμακα μορφές αρτηριακής υπέρτασης. Σε αυτές τις μορφές, η αλδοστερόνη μπορεί να προκαλέσει σημαντική βλάβη στα όργανα-στόχους, κυρίως στην καρδιά, τα αγγεία και τα νεφρά.