Parkinson’s disease

Η νόσος του Πάρκινσον χαρακτηρίζεται από την απώλεια νευρώνων ντοπαμίνης στη μέλαινα ουσία του εγκεφάλου [1].

Όπως συμβαίνει και με τις λοιπές  σημαντικές νευροεκφυλιστικές διαταραχές, δεν υπάρχει θεραπεία τροποποίησης της νόσου για τη νόσο του Πάρκινσον. 

Ενώ οι περισσότερες στρατηγικές θεραπείας στοχεύουν στην πρόληψη της νευρωνικής απώλειας ή στην προστασία ευάλωτων νευρωνικών κυκλωμάτων, μια πιθανή εναλλακτική λύση είναι η αντικατάσταση των χαμένων νευρώνων με στόχο  την ανακατασκευή των διασπασμένων νευρικών κυκλωμάτων [2].

Ο Hao Qian και οι συνεργάτες (2020) δημοσίευσαν στο περιοδικό Nature μια αποτελεσματική μετατροπή, ενός σταδίου, απομονωμένων αστροκυττάρων ποντικού και ανθρώπου σε λειτουργικούς νευρώνες, εξαντλώντας την πρωτεΐνη ΡΤΒ που δεσμεύει RNA [επίσης γνωστή ως PTBP1 (Polypyrimidine tract-binding protein 1)]. 

Εφαρμόζοντας αυτήν την προσέγγιση στον εγκέφαλο του ποντικιού, κατέδειξαν την προοδευτική μετατροπή των αστροκυττάρων σε νέους νευρώνες, που επανευρώνουν  και επαναπολλαπλασιάζουν τα ενδογενή νευρικά κυκλώματα. 

Τα αστροκύτταρα από διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου μετατρέπονται σε διαφορετικούς νευρωνικούς υποτύπους. 

Χρησιμοποιώντας ένα χημικώς επαγόμενο μοντέλο της νόσου του Πάρκινσον σε ποντίκια, έδειξαν τη μετατροπή  των αστροκυττάρων του μεσεγκεφάλου  σε ντοπαμινεργικούς νευρώνες, οι οποίοι παρέχουν άξονες για την ανακατασκευή  του μελανοραβδωτού νευρικού κυτταρικού κυκλώματος. 

Συγκεκριμένα, η επανεύρωση του ραβδωτού σώματος συνοδευόταν από  αποκατάσταση των επιπέδων της  ντοπαμίνης και διάσωση των κινητικών ελλειμμάτων.

Μια παρόμοια αναστροφή του φαινοτύπου της νόσου επιτυγχάνεται επίσης με τη μετατροπή των αστροκυττάρων σε νευρώνες, χρησιμοποιώντας τα αντιπληροφοριακά  ολιγονουκλεοτίδια (antisense oligonucleotides) για την παροδική καταστολή της ΡΤΒ. 

Αυτά τα ευρήματα προσδιορίζουν μια δυνητικά ισχυρή και κλινικά εφικτή προσέγγιση για τη θεραπεία του νευροεκφυλισμού αντικαθιστώντας τους χαμένους νευρώνες [3].