cardioversion

Η εξωτερική ηλεκτρική καρδιοανάταξη πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1950.

Οι επείγουσες ή εκλεκτικές καρδιοανατάξεις  έχουν συγκεκριμένα πλεονεκτήματα, όπως τερματισμό της κολπικής και κοιλιακής ταχυκαρδίας και ανάκτηση του φλεβοκομβικού ρυθμού.  

Η ηλεκτρική καρδιοανάταξη είναι σωτήρια όταν εφαρμόζεται σε επείγουσες συνθήκες. Ο ρυθμός επιτυχίας αυξάνεται με την ακριβή διάγνωση ταχυκαρδίας, προσεκτική επιλογή ασθενούς, επαρκή εφαρμογή ηλεκτροδίου , προσδιορισμό των βέλτιστων επιπέδων ενέργειας και αναισθησίας, πρόληψη εμβολικών συμβάντων και υποτροπής της αρρυθμίας και διατήρησης των  αεραγωγών, ενώ ελαχιστοποιούνται οι πιθανές επιπλοκές. 

Πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν κοιλιακή μαρμαρυγή λόγω γενικής αναισθησίας ή έλλειψης συγχρονισμού μεταξύ του σοκ συνεχούς ρεύματος (DC) και του συμπλέγματος QRS, θρομβοεμβολών ,λόγω ανεπαρκούς αντιπηκτικής θεραπείας, μη παρατεταμένης VT, κολπικής αρρυθμίας, καρδιακού αποκλεισμού, βραδυκαρδίας, παροδικού αποκλεισμού του  αριστερού κλάδου του δεματίου,  νέκρωση του μυοκαρδίου, δυσλειτουργία του μυοκαρδίου, παροδική υπόταση, πνευμονικό οίδημα και έγκαυμα του δέρματος. 

Η ηλεκτρική καρδιοανάταξη που πραγματοποιείται σε ασθενείς με βηματοδότη ή ασύμβατο  απινιδωτή καρδιοανάταξης  μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία, συγκεκριμένα οξείες ή χρόνιες αλλαγές στο κατώφλι βηματοδότησης ή ευαισθησίας.

Παρόλο που αυτή η διαδικασία φαίνεται αρκετά απλή, μπορεί να προκύψουν σοβαρά επακόλουθα, εάν δεν εκτελεστεί σωστά.