receptor sub-types and drug specifity

 Γενικά οι υποδοχείς ταξινομούνται με βάση τους ενδογενείς αγωνιστές, π.χ. αδρενεργικοί υποδοχείς (αδρεναλίνη και νο-ραδρεναλίνη), ντοπαμινο-υποδοχείς (ντοπαμίνη), ισταμινικοί υποδοχείς (ισταμίνη).

Μπορούν να σχηματισθούν υπο­ομάδες, με βάση τις αλληλεπιδράσεις στον υποδοχέα, μεταξύ αυτών των αγωνιστών και διαφόρων ανταγωνι­στών. Για παράδειγμα, η προπρανολόλη είναι ανταγωνι­στής για όλους τους β-αδρενεργικούς υποδοχείς, αλλά η ατενολόλη είναι κυρίως ανταγωνιστής των αδρενεργικών υποδοχέων της καρδιάς (των β₁-αδρενεργικών υπο­δοχέων).

Οι ισταμινικοί υποδοχείς υποδιαιρούνται ανάλο­γα με την ειδική ενέργεια των κλασικών αντιισταμινικών (όπως π.χ. η διφαινυδραμίνη) που είναι ανταγωνιστής στους υποδοχείς Η₁ και των ειδικών ανταγωνιστών Η₂ της ισταμίνης, όπως π.χ. η σιμετιδίνη και η ρανιτιδίνη), που δρουν στους ισταμινικούς υποδοχείς του στομάχου.

Η ειδικότητα δεν είναι ποτέ πλήρης. Έτσι, η ατενολόλη, αν και είναι σχετικά εκλεκτική για τους β₂-αδρενεργικούς υποδοχείς, μπορεί να αναστείλει σε μερικούς ασθενείς και τους β₂-αδρενεργικούς υποδοχείς, και συνεπώς θα πρέπει να αποφεύγεται, ή να χρησιμοποιείται με πολλή προσοχή όταν υπάρχει βρογχοσπασμός.