non-alcoholic fatty liver disease

Ο όρος μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (ΜΑΛΝΗ) χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ηπατική βλάβη που παρουσιάζει ιστολογικά χαρακτηριστικά αλκοολικής ηπατοπάθειας αλλά εμφανίζεται σε άτομα που δεν καταναλώνουν αλκοόλ.

Η ΜΑΛΝΗ περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ηπατικής βλάβης που εκτείνεται από την απλή στεάτωση και τη στεατοηπατίτιδα μέχρι τη σοβαρή ίνωση και την κίρρωση του ήπατος.

Η νοσολογική αυτή οντότητα αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη κλινική σημασία και έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον της έρευνας, αφενός διότι είναι πολύ συχνή αφετέρου διότι μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση και ηπατική ανεπάρκεια.

Η ΜΑΛΝΗ θα πρέπει να διαφορίζεται από άλλες νοσολογικές οντότητες οι οποίες οδηγούν σε λιπώδη διήθηση του ήπατος με ή χωρίς συνοδό φλεγμονή αλλά εμφανίζουν διαφορετικούς παθογενετικούς μηχανισμούς και έχουν διαφορετική έκβαση (νόσος Wilson, λιποδυστροφία, ηπατίτιδα C, αβηταλιποπρωτεϊναιμία, φάρμακα, παρεντερική σίτιση, κ.λ.π.).

 Η παγκόσμια εξάπλωση της ΜΑΛΝΗ αυξάνει γρήγορα και σε αναλογία με την αύξηση της συχνότητας της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2.

Επειδή η ΜΑΛΝΗ είναι πολυπαραγοντική νόσος με πολλές υποκείμενες μεταβολικές ανωμαλίες, προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιος αποδεκτός φαρμακευτικός παράγοντας για τη θεραπεία αυτής της νόσου.

Το φυλλικό ή φολικό οξύ, που είναι μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη που παίζει σημαντικό ρόλο στις αντιδράσεις μεταφοράς ένος μορίου άνθρακα, που συμμετέχουν στη βιοσύνθεση του πυρηνικού οξέος, τις αντιδράσεις μεθυλίωσης και το μεταβολισμό των αμινοξέων που περιέχουν θείο.

Το ήπαρ είναι το κυρίως υπεύθυνο όργανο για την αποθήκευση και το μεταβολισμό των φολικών. Τα χαμηλά επίπεδα του φολικού στον ορό του αίματος παρατηρούνται σε άτομα που πάσχουν από διαβήτη και παχυσαρκία.

Είναι γνωστό από έρευνες σε πειραματόζωα ότι τα χαμηλά επίπεδα φολικού οξέος διαταράσουν το μεταβπλισμό του ενός μορίου άνθρακα που εξαρτάται από το μεταβολισμό του φολικού οξέος και μπορεί να σχετιστεί  με την ανάπτυξη μεταβολικών νοσημάτων όπως η ΜΑΛΝΗ  και τις μεταβολικές επιπλοκές της όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2.

Η κατανόηση του ρόλου του φολικού οξέος στη μεταβολική νόσο μπορεί να δώσει θέση στο φολικό οξύ ως θεραπευτικού παράγοντα κατά του ΜΑΛΝΗ.