[η ξυλόζη, κανονικά απορροφάται εύκολα από το λεπτό έντερο. Μετρώντας την ξυλόζη του ορού ή την απέκκρισή της στα ούρα, μετά από λήψη από το στόμα, εκτιμάται η ικανότητα τους εγγύς λεπτού εντέρου να απορροφά υδατάνθρακες. Η δοκιμασία ξυλόζης μπορεί να είναι παθολογική, τόσο στις περιπτώσεις δυσαπορροφήσεως λίπους, όσο και υδατανθράκων. Η δοκιμασία αυτή είναι παθολογική, όταν στο πεντάωρο δείγμα ούρων, μετά τη λήψη D-ξυλόζης ανιχνεύεται ποσοστό μικρότερο του 20% της ληφθείσης ξυλόζης. Χαραλαμπίδης Β.Α., ΙΑΤΡΙΚΗ, 1972:21:53]